Geloof je oren een stram een klap.
Zo doe je indrukken in een pan indrukken indrukken ik ben niet een toren ik ben niet hier gekomen om, geef geen act de presence. Zie me toch zitten ziet toch. Ui omhoog om ogen een zwart fluwelen wand maak je van Kant. De zoveelste zonder lijn ik ziet hier niet om te om te!
Klaag vraag een brak twetter een bak twitter. Steven, flip dit. Och jawel u hebt zoveel moois gezien. Ostaaijen wat vroeg raakt blijft hangen wat ingedramd is zoekt zijn weg uit hier.
Klam en en bedruk me bedrukkend ratel leidt tot nergens toe niet zo hyper! Precies. Dwaal.

Stort in een dwaal en loop langs alle pijlen en let op de blokken en strepen. Een structuur meneer en alles ongeregeld en een vol en gevoelig iets voel je je een woord?
U weet te antwoorden U bent niet alleen een teken één en geen is geen overleving en U weet. Overlevering in een vol bord krioelende centra en structuur. Dwaal.

Pilaren en satirs, de man en zijn.
Brokken en chimeras en gras en groeien.
Ik even zit niet niet niet in evenwicht.
Voorbijdrijven klinkt way te makkelijk. Dwaal.
Gehorizon och doe niet zo stom ik verbeter je niet. Dwaal.
Reddeloos maar de kerk daar begin je niet uit jezelf mee verbeterde deze, mystiek en grootse gelovenissen... Je hart je hart turnover dit is geen intelligent gebruik van taal. Dwaal.

Dwaal

De fantasie alles is spannend het is moeilijk om goed te kijken wil je niet voorgelogen worden?
De wereld is rond. Dwaal.
Overal zijn kieren kom niet gluren. Dwaal.
Gereedschap is niet bedoeld. Dwaal.
Woorden in een doofpot, maagzuur sudderen krompen ingewanden kruipen kruipend nul druif in een lepel rollen in het zure. Dwaal.
De losse pols is een zeer gevaarlijk instrument caution. Dwaal.

Geglibber door gedane zaken om een keer mee te doen.
Je hoeft niets te zeggen. De prut is je tante je oom je moeder en zo weet ik er nog wat. Goede cijfers geven de wolken kleur een zeur rookt de bomen op.
Je vraagt wat ik space. Dat zijn de traptreden meneer. Ik kan zoveel. Dwaal door je wouden, wat je wilde is vervluchtigd en niemand hier weet waar alles naartoe gaat. De druk is een schim voortgevloeid uit je verwachtingen maar dat maakt je heus niet blij. Ik begrijp het, en sorry. We moeten misschien wat verder lopen.
Je begrijpt het niet. De huizen staan in het water en het reikt. De diversiteit brengt in verlegenheid hoogheid geen gelegenheid om te overzien. Verdienen, niet wat ik krijg.

Brief aan Roger Scruton

Dag meneer,

Ik heb uw boek gelezen. Ik wil u laten weten hoezeer ik heb genoten. De drab drukt mijn ramen uit; ik heb geleefd. Dertien pillen, en lekkere slokjes Jack. Daarna de straten op, lekker griezelen. Begrijpt u mij toch niet verkeerd meneer, zo gaat dat tegenwoordig. Ik acht u zeer. Ik heb zoveel geleerd, geboeid naar u geluisterd. Natuurlijk hoorde ik niets nieuws meer, kwam alles mij al te bekend voor. Maar uw stem sloeg de vliegen plat mijn hart een krimp en een uitzet en O meneer dat was al zo lang geleden. Laat de kilte in uw hart u niet doen schrikken; hier weten wij allen allang niet beter meer en we hebben het best naar ons zin.
Wij hebben stiltecoupés.

Wij zijn allang opgeslokt en iedereen is monster toch? dus dat wij hem niet gezien hebben voor het te laat was kunt u ons niet kwalijk nemen.
Ik houd niet van Apocalypsmensen meneer. Ze zien niet dat het al tweeduizendtien jaar geleden is. Mijn kamertje is overgoten en het grote huis geeft gas. De vriendelijke grote beer is volgens mij vermist geraakt om maar niet te spreken over het mooie blauwe huis- maar van maatschappijkritiek houd ik niet, meneer. Ik doe er niet aan. Ik sta op mijn tafel en het liefst schreeuw ik heel zacht. De drugs ze houden me kalm meneer. De dagen we merken ze niet niemand, hoor ik over de dag.
Ik hoop dat meer mensen uw boek gaan lezen, meneer. Misschien zou de wereld dan een beetje beter worden. Tot dat blije moment zal de kots hier blijven drukken. Nogmaals, ik acht u zeer.
Meneer.


Met vriendelijke groeten,

Dwaal